ربات GardenSpace به لوله‌کشی آب متصل شده و از شبکه اینترنت خانه استفاده می کند. توان مورد نیاز GardenSpace از طریق یک باتری تامین می‌شود که توسط یک پنل خورشیدی دائما در حال شارژ است و در نتیجه نیازی به استفاده از یک منبع توان مستقل نیست. پس از نصب ربات با استفاده از یک برنامه موبایل اطلاعات لازم در مورد موقعیت و گونه‌های گیاهی موجود در باغچه در اختیار آن قرار می‌گیرد. سپس این ربات براساس آب و هوای منطقه‌ای، یک برنامه زمانبندی برای آبیاری باغچه تدوین می‌کند. همچنین با استفاده از دوربینی که روی آن نصب شده، در تمام ساعات بر وضعیت گیاهان نظارت دارد و با استفاده از سنسورهای گرمایی، نیاز گیاهان را به آب بیشتر تشخیص می‌دهد
ربات ها هر روز در مشاغل بیشتری جایگزین انسان ها می شوند، ولی براساس گفته متخصصان هوش مصنوعی سه گروه تا مدت ها از جایگزینی با ربات ها در امان خواهند بود: پرستاران، برق کارها و لوله کش ها.
«مارتین فورد» (Martin Ford) نویسنده ای که کتاب های پر فروشی از جمله «ظهور ربات ها» را به رشته تحریر درآورده اعلام کرده که به زودی انسان ها توانایی مقابله با ربات ها در زمینه شغلی را نخواهند داشت.
فورد معتقد است پرستاری نیاز به سرپرستی از انسان ها و همدلی با آنها دارد و با توجه به ناتوانی نسبی ربات ها در این زمینه، در آینده نزدیک این شغل از جانب ربات ها تهدید نخواهد شد. همچنین حرفه هایی که نیاز به خلاقیت دارند از این مسئله (در آینده نزدیک) در امان خواهند بود.
از سوی دیگر حرفه هایی هایی از جمله برق کاری و لوله کشی که به مهارت های ویژه، هماهنگی و انعطاف پذیری بدن نیاز دارند، در آینده نزدیک با ربات ها جایگزین نخواهند شد.
فورد این مسئله را پس از ادعای «تام واتسون» (Tom Watson) سیاستمدار حزب کارگر بریتانیا مطرح کرد که اعلام نموده بود ربات ها می توانند برای این کشور مفید باشند، زیرا کارهایی را انجام خواهند داد که برای انسان ها روتین و خسته کننده هستند.
اولین رقابت فیزیکی بین دو ربات انسان نمای غول‌پیکر آمریکایی و ژاپنی که با هزینه شخصی ساخته شده‌اند در ژاپن برگزار خواهد شد.
در سال 2015 دو مهندس آمریکایی با هزینه شخصی یک ربات غول‌پیکر جنگجو با نام پرایم تولید کردند.
آنها پس از موفقیت در ساخت ربات به دنبال حریفی قدرتمند برای اجرای مبارزه بودند که پیشنهاد آنها توسط گروهی از مخترعان ژاپنی پذیرفته شد.
گروه ژاپنی نیز پس از دو سال صرف زمان یک ربات 4.5 تنی تولید کرد و طبق مذاکرات انجام شده محل اجرای رقابت در ژاپن انتخاب شد.
این مبارزه قرار است بین ربات آمریکاییEagle Prime با پنج متر ارتفاع، 12 تن وزن و 430 اسب بخار قدرت با ربات ژاپنیKuratas با 4 متر ارتفاع و 4 تن وزن برگزار شود.
از آنجایی‌که فرایند تعمیر این ربات‌های غول‌پیکر بسیار زمان‌بر است، بنابراین دو طرف تصمیم گرفتند که به جای پخش زنده رقابت، مراحل اصلی مبارزه را به صورت یک فیلم ویرایش شده در دسترس علاقه‌مندان قرار دهند.
ربات‌های تولید شده توسط دو تیم توسط کاربر مستقر در کابین کنترل می‌شوند، بنابراین با توجه به خطرات احتمالی موجود در این رقابت هدف اصلی از کار انداختن رباتها یا در نهایت آسیب سطحی است، تا احتمال آسیب به اپراتور رباتها به مینیمم برسد
شرکت “بوستون دینامیک”(Boston Dynamics) که در زمینه تولید ربات فعالیت می‌کند به تازگی از یک ربات چهارپا رونمایی کرده است که سروصدای فوق‌العاده کمی دارد.این شرکت یک تبلیغ 24 ثانیه‌ای از ربات خود که SpotMini نام دارد منتشر کرده است.
این ربات سریع‌ترین محصولی است که یک شرکت پس از رونمایی از یک نسخه از ربات‌های خود مجددا به بازار عرضه کرده است.
این ربات چهارپا نسبت به نسخه قبلی خود واقعی‌تر حرکت می‌کند و همچنین حرکات را نرم‌تر انجام می‌دهد.
بدنه این ربات از جنس پلاستیک است و بازوی دستکاری‌کننده در بالای ربات که در نسخه قبلی آن وجود داشت حذف شده است.
جزئیات زیادی از ویژگی‌های این ربات منتشر نشده است اما دانشمندان معتقدند این ربات همانند نسخه قبلی خود 84 سانتی‌متر قد، 30 کیلوگرم وزن، دوربین سه‌بعدی و 17 مفصل دارد.
این ربات از الگوریتم‌های مسیریابی پیشرفته تری نسبت به نسخه قبلی بهره می‌برد و با توجه به تمام الکتریکی بودنش، یکی از کم سروصداترین رباتها محسوب می‌شود.
دا نشمندان دانشگاه هاروارد از سال 2013 در حال کار بر روی ربات‌های زنبوری هستند و به تازگی ربات جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند علاوه بر پرواز در محیط‌های آبی هم حرکت کند.
در حال حاضر شکل ظاهری نهایی “زنبور رباتیک”(RoboBee) دانشگاه هاروارد دیده نشده است. دانشگاه هاروارد این پروژه را از سال 2013 آغاز کرده است و در سال 2016 یک نمونه از این رباتها را تولید کرد که می‌توانست همانند حشرات بر روی دیوار کاملا عمودی بایستد.
در ادامه تلاش‌های دانشمندان این دانشگاه، آنها موفق شدند رباتی بسازند که می‌تواند در محیط‌هایی مانند دریاچه‌ها کاوش کرده و مجددا از سطح آب پرواز کنند.
شاید چنین حرکتی بسیار ساده به نظر برد اما از نظر فنی ابدا اینگونه نیست.
برای ربات کوچکی به ابعاد دو سانتی‌متر و به وزنی کمتر از یک پنجم وزن یک سکه شیرجه زدن در آب و پرواز مجدد از سطح آب به هیچ عنوان راحت نیست. شنا کردن در آب برای این ربات ماننده شنا کردن در محیط مانند شربت غلیظ و یا عسل و جدا شدن از سطح آب به منزله شکستن یک دیوار آجری است.
برای حل این مشکلات محققان موسسه “ویس”(Wyss) در دانشگاه هاروارد یک مکانیسم مناسب برای مناسب برای پرواز از آب به هوا طراحی کردند.
این کار با بررسی وضعیت حشرات و همچنین انجام آزمایش‌های متعدد انجام شد و محققان فرکانس 220 تا 300 هرتز را برای پرواز تعیین کردند و برای حرکت در آب نیز فرکانس 9 تا 13 هرتز تعیین شده است.