محققان دانشگاه یوتا موفق شدند با یک بازوی رباتیک دارای حس لامسه امکان داشتن دست نزدیک به واقعی را برای افراد قطع عضو فراهم کنند.
کوین والگامت در مصاحبه خود با واشنگتن پست نتایج یک جراحی تجربی را توضیح داد که طی آن یک بازوی پروتزی با الکترودها به اعصاب دست وی متصل شد. کوین والگامت که در دفتر املاک کار می‌کند 14 سال پیش دست و بخش زیادی از بازوی خود را در یک سانحه برقی از دست داد و به همین خاطر داوطلب شرکت در این برنامه اجرایی از سوی دانشگاه یوتا شد.
والگامت می‌گوید: وقتی چیزی را در دست می‌گیرم آن را کاملا حس می‌کنم. وقتی می‌خواهم انگشتانم را حرکت دهم بلافاصله تکان می‌خورند. نمی‌دانم چگونه این حس را توصیف کنم ولی گویی دوباره دست دارم.
دست و انگشتان این پروتز عصبی توسط ضربه‌های عصبی کوین قابل کنترل است. محققان این برنامه به دنبال بازیابی حس لامسه بودند تا بیمار بتواند اشیاء را برداشته و کنترل نماید.
بودجه این پروژه از سوی سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی(دارپا) تامین شد.
دانشمندان این پروژه دریافتند که افزودن حس لامسه به دست‌های رباتیک مهارت‌های حرکتی را بهبود می‌بخشد و سبب کاهش درد فانتوم ناشی از فقدان یک عضو می‌شود. درد فانتوم احساس ناخوشایندی است که بسیاری از افراد دچار قطع عضو با آن دست به گریبان هستند. ژاکوب جرج بیان کرد که با افزودن بازخورد حسی، یک حلقه بسته ایجاد می‌شود که حالت بیولوژیکی حس لامسه را تقلید می‌کند.
در این پروژه یک وسیله به صورت یک ردیف الکترودی متحرک در اعصاب بازوی والگامت مستقیما کار گذاشته شد. با اتصال این الکترودها در بازوی کوین، امکان کنترل راحت دست رباتیک فراهم شد به نحوی که بیمار می‌‌توانست دست رباتیک را مشت نموده یا اشیاء را بردارد. سال‌ها طول کشید تا این محققان توانستند با قرار دادن نقاطی بر روی دست که با فیبرهای عصبی مختلف در بازو مطابقت دارند، این حس‌ها را در بازوی رباتیک ایجاد کنند.
والگامت بخاطر داشتن دست تازه‌‌اش و کارهایی که میتواند با آن انجام دهد از جمله برداشتن انگور بدون خرد کردن آن یا گرفتن دست همسرش خوشحال است. اما مهمترین علت شادی وی توانایی انجام کارهای شخصی است که همه برعهده داریم مثل قرار دادن یک بالش در رو بالشی.
در آینده نزدیک می توان آب های آلوده را بدون نیاز به افزودن مواد شیمیایی به آنها قابل آشامیدن کرد. تنها کافی است مشتی از این ریزربات های توسعه یافته توسط محققین اسپانیایی را به آب بیافزایید تا آنها تمام باکتری های مضر را نابود سازند.
این ربات های کروی شکل بی نیاز از منبع انرژی خارجی هستند و می توانند به راحتی درون آب شنا کرده و باکتری ها را نابود سازند. مشکل مواد شیمیایی تصفیه کنند آب این است که علاوه بر داشتن اثرات نامطلوب بر سلامت انسان، آنها قادر به حذف تمام عوامل بیماری زا نیز نخواهند بود.مهندسین سازنده این ربات های کوچک، نسخه اولیه شناگران مکانیکی خود را تنها با هدف توسعه ریزربات هایی با قابلیت شنا در آب و هدایت از طریق یک منبع نور توسعه داده بودند، اما آنها به تدریج دریافتند که می توان این ماشین ها را مجهز به اسلحه های ضد باکتری ساخت و به جنگ آلودگی های آب فرستاد.
هر کدام از نیم کره های این ماشین های شناگر جنس متفاوتی دارند. یک طرف از جنس منیزیم است و وظیفه ایجاد نیروی محرکه برای شناکردن را فراهم می کند. طرف دیگر آلیاژی از آهن، طلا و نقره دارد.
منیزیم در واکنش با آب تولید حباب های هیدروژن می کند و ربات را به پیش می برد. میکرو ارگانیزم های مضر نیز توسط لایه طلا جذب شده و به واسطه نانوذره های نقره از بین می روند.
برای آزمایش کارایی، محققان تعدادی از ریزربات ها را به ظرفی از آب افزودند که مملو از باکتری خطرناک ای کولای بود. سوخت منیزیومی ربات ها ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دوام آورد و در این مدت بیش از ۸۰ درصد باکتری های موجود در آب نابود شدند.
به نظر می‌رسد که دیگر باید با سقف‌های خورشیدی خداحافظی کنیم و از این به بعد باید برای جاده‌های خورشیدی خودمان را آماده کنیم. به‌تازگی اولین جاده‌ی خورشیدی دنیا در یک روستای کوچک در فرانسه افتتاح شد. جاده‌ای به مسافت ۱ کیلومتر که با پنل‌های خورشیدی ساخته شده و میتواند انرژی مورد نیاز برای روشنایی تمام چراغ‌های خیابان را تامین کند.
این جاده از ۲۷۸۷٫۰۹۱۲ متر مربع پنل خورشیدی تشکیل شده و هزینه‌ی ساخت آن هم ۵٫۲ میلیون دلار اعلام شده است. این پنل‌ها از یک لایه‌ی محافظ سیلیکونی تشکیل شده‌اند که باعث شده مقاومت این پنل‌ها در برابر عبور وسایل سنگین بالا برود. به نظر می‌رسد که این جاده‌های خورشیدی قرار است تا مسیری به طول ۱۰۰۰ کیلومتر ادامه پیدا کنند.
البته این پنل‌ها هنوز مشکلاتی دارند. بازدهی آنها در مقایسه با پنل‌های سقفی کمتر است و همچنین هزینه‌ی استفاده از آنها هم بسیار زیاد است. گفته شده که یکی از دلایل استفاده از چنین پنل‌هایی در سطح خیابان‌ها برای کاهش دادن هزینه‌ی تولید برق برای روشنایی این مکان‌ها بوده است. در آینده هم چنین خیابان‌هایی در کشورهای مختلف هم دیده خواهند شد. هر چقدر که استفاده از چنین پنل‌هایی بیشتر شود، هزینه‌ی تولید آنها هم کاهش پیدا می‌کند.
امروز هم با یک محصول ویژه و کاربردی میزبان شما هستیم .
از جمله محصولاتی که همواره مورد نظر تکنسین های ایرانی است جوراب کابل می باشد .
همکار ایمن تولز سعی بر این دارد که با ارائه بهترین محصولات شما را در زمینه خرید جوراب کابل کاملا بی نیاز کند .
کلیه محصولات ما با بهترین متریال های موجود ساخته شده اند و همواره به رضایت مشتریان برای ما مهمترین گزینه در فروش می باشد .
این محصولات هم اکنون موجود بوده و میتوانید با تماس با ما خریداری کنید .
منتظر تماس شما هستیمهمزمان با برگزاری کنفرانس اقتصاد جدید در توکیوی ژاپن، اندی روبین برنامه‌نویس سیستم‌های روباتیک گوگل در سال 2022 روباتی جدید با قابلیت‌های خارق العاده برای حرکت و جابه‌جایی را عرضه کرد.
اسپکتروم، وی که هم‌اکنون کارمند شرکت مادرتخصصی گوگل به نام آلفابت است روباتی دوپا را که در آزمایشگاه تجربی آلفابت طراحی شده، در معرض دید مخاطبان قرار داد. روبات یاد شده از توانایی‌های فوق‌العاده‌ای برای حرکت و جابه‌جایی برخوردار است که از جمله آنها می‌توان به بالا رفتن از پله ها، حمل یک بسته 60 کیلوگرمی، حرکت گام به گام روی یک لوله و حفظ تعادل در حین حرکت اشاره کرد. روبات یاد شده به خوبی میتواند در فضاهای تنگ و بسته هم حرکت کند و برای بالا رفتن از یک پله باریک موقعیت خود را با قرار دادن پاها در پشت بدنش حفظ کند.این روبات علاوه‌بر نرم بودن برای حرکت روی انواع سطوح، میتواند آنها را به خوبی با برس خود نظافت کند. زیرا نوعی جاروبرقی به پاهای آن متصل شده است. توانایی حرکتی این روبات به محیط‌های بسته محدود نیست و از آن می‌توان برای جابه‌جایی روی سطوح ناهموار، صخره‌های لیز و حتی در شرایط برفی استفاده کرد. روبات یاد شده که کم مصرف بوده و ساخت آن هزینه چندانی در برندارد کارهایی را انجام می‌دهد که تا به حال روبات‌ها قادر به انجامش نبوده‌اند بنابراین احتمال تولید انبوه آن در آینده نزدیک زیاد است.